NIEDOCENIONA I ZBYT MAŁO ZNANA A JESZCZE MNIEJ ROZUMIANA
NAUKA ŚW. JANA PAWŁA II
Z nieznanych przyczyn jasne orędzie św. Jana Pawła II na temat porządku społecznego nie dosięgło jeszcze całej społeczności w Polsce. Warto je z okazji Roku Św. Jana Pawła II przypomnieć (tekst pochodzi z 2015 r. – red.), a nawet wyeksponować, gdyż jest wiążące i pouczające NIE TYLKO DLA WIERZĄCYCH. Orędzie to ma charakter uniwersalny, ponadkonfesyjny (ponadwyznaniowy – red.):
Faktyczne uznanie osobowej godności każdej ludzkiej istoty wymaga poszanowania, obrony i popierania jej praw. Chodzi tu o prawa naturalne, uniwersalne i nienaruszalne: żadna jednostka, żadna grupa, władza ani państwo — nikt nie może ich zmienić, a tym bardziej znieść, gdyż prawa te pochodzą od samego Boga.
Nietykalność osoby, będąca odzwierciedleniem nietykalności samego Boga, wyraża się przede wszystkim i w sposób zasadniczy w nietykalności ludzkiego życia. Powszechne, skądinąd słuszne, wystąpienia w obronie ludzkich praw, takich jak na przykład prawo do opieki lekarskiej, do dachu nad głową, do pracy, do założenia rodziny i do kultury, są fałszywe i złudne, jeśli nie staje się z największą determinacją 1 w obronie prawa do życia, będącego pierwszym i podstawowym prawem osoby ludzkiej, oraz warunkiem wszystkich innych jej praw.
(Jan Paweł II, Adhortacja Apostolska Christifideles Laici nr 38)
To samo wyraził Jan Paweł II jeszcze dobitniej w Kaliszu:
Wiele razy powtarzam – i jestem tego pewny – że największym niebezpieczeństwem zagrażającym pokojowi jest dzisiaj aborcja. Jeżeli matce wolno zabić własne dziecko, cóż może powstrzymać ciebie i mnie, byśmy się nawzajem nie pozabijali? Jedynym, który ma prawo odebrać życie, jest Ten, kto je stworzył. Nikt inny nie ma tego prawa: ani matka, ani ojciec, ani lekarz, żadna agencja, żadna konferencja i żaden rząd. (…) (Homilia w Kaliszu, rok 1999)
Przypisy:
- Wyjaśnienie, co znaczy „największa determinacja” znajduje się w Jasnogórskich Ślubach Narodu: Święta Boża Rodzicielko i Matko dobrej rady! Przyrzekamy Ci z oczyma utkwionymi w Żłóbek Betlejemski, że odtąd wszyscy staniemy na straży budzącego się życia. Walczyć będziemy w obronie każdego dziecięcia i każdej kołyski równie mężnie, jak ojcowie nasi walczyli o byt i wolność Narodu, płacąc obficie krwią własną. Gotowi jesteśmy raczej śmierć ponieść aniżeli śmierć zadać bezbronnym. Dar życia uważać będziemy za największą łaskę Ojca wszelkiego życia i za najcenniejszy skarb Narodu. [Lud mówi:] Królowo Polski, przyrzekamy!
