Duchowość (wiernych) świeckich to duchowość chrześcijaństwa zastosowana do określonego stanu i sposobu życia. W przypadku osób świeckich (laikatu) są to osoby nieduchowne i niekonsekrowane jak tylko przez chrzest i bierzmowanie.
Kluczowe elementy duchowości świeckich to:
– posłuszeństwo w katolickiej wierze Słowu Bożemu, przez które Duch Święty przemawia DZIŚ do Oblubienicy swojej, czyli Kościoła;
– powszechne powołanie do świętości (zob. Lumen gentium rozdział V), która oznacza doskonałą miłość, niczym woda Ducha Świętego zraszająca życiodajnym darem każdą roślinę niezależnie od jej gatunku;
– wspólnotowy charakter życia Kościelnego, który opisuje tzw. Eklezjologia Communio, czyli nauka o Kościele jako o Żywym i Żyjącym Ciele Chystusa;
– współdziałanie (synergia) świeckich z duchownymi w realizacji misji Kościoła, jaką jest głoszenie i wprowadzenie na świecie Królestwa Bożego zrealizowanego w Jezusie Chrystusie nie tylko umarłym ale co nie mniej ważnie zmartywchwstałym i uwielbionym, który żyje w Kościele – swojej Oblubienicy, udzielając jej nieśmiertelnego Ducha Bożego.
